Historia parafii

Pierwszy znany dokument, w którym wymieniona jest parafia leszczyńska, pochodzi z roku 1300, parafia musiała więc powstać jeszcze w XIII w. lub nawet wcześniej. Była to wówczas parafia pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej, z małym, drewnianym kościółkiem, usytuowanym pośrodku wsi. W pierwszej połowie XV w. Ziemia Rybnicka została spustoszona w wyniku wojen husyckich. Ucierpiały wówczas także Leszczyny, istnieją nawet wzmianki o czasowej utracie samodzielności parafii i przyłączeniu jej do Bujakowa. Kolejne znaki życia parafii w Leszczynach pochodzą z końca XVI w.

W latach 1594 – 1606 odbudowano, czy też rozbudowano po pożarze drewniany kościół, zakupiono dla niego nowy ołtarz skrzynkowy i dobudowano wieżę, a w 1617 roku ufundowano dzwon. Najwidoczniej nastąpiło ożywienia życia parafii.
W początkach XVIII w. parafia ponownie utraciła samodzielność, i to na okres aż dwustu lat. Leszczyny zostały wówczas przyłączone do parafii bełkowskiej.

Wznowienie działalności parafii leszczyńskiej nastąpiło dopiero w 1911 r. Pierwszym proboszczem po tak długiej przerwie był tutaj ks. Józef Komorek, który wiele uczynił dla uporządkowania formalności i zorganizowania od nowa pracy duszpasterskiej.

I wojna światowa zubożyła ludność, wielu mieszkańców Leszczyn znalazło się na frontach, około 60 zginęło. Parafia utraciła dzwon, zarekwirowany na cele wojskowe. W 1927 r. do parafii leszczyńskiej dołączyła sąsiednia wieś Przegędza. W połowie lat 30-tych przystąpiono do budowy nowego, murowanego kościoła. Budowę rozpoczęto – staraniem ówczesnego proboszcza, ks. Adolfa Pojdy – w roku 1937, ukończono w stanie surowym latem 1939 r. Po wybuchu II wojny światowej, wiosną 1940 roku proboszcz leszczyński, ks. Pojda, znany jako polski patriota, został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Zginął w komorze gazowej w 1942 r.
Nowy kościół leszczyński pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli, został poświęcony 16 lipca 1944r. W końcu stycznia 1945 r. przez teren naszej parafii transportowano więźniów oświęcimskich w tzw. Marszu Śmierci, w wyniku strzelaniny zginęło ok. 300 z nich. W okresie przejścia frontu wieś została częściowo ewakuowana, ostrzał uszkodził wieżę i dach nowego kościoła. Plebania została zajęta przez wojsko, a ówczesny proboszcz ks. Wilhelm Pluta ukrywał się na wsi.

Po wojnie przystąpiono do naprawiania zniszczeń, wykończenia wnętrza kościoła oraz zagospodarowania obejścia, założono nowy cmentarz. Staraniem proboszcza ks. Wilhelma Dłucika w latach 50. w Leszczynach osiadły SS. Elżbietanki, które zajęły budynek dawnej plebanii. Siostry uczyły religii, organizowały oprawę uroczystości kościelnych, niosły posługę chorym, itp. Opuściły Leszczyny w 1992 r.
W latach 50-tych Leszczyny powiększyły się o nowo zbudowane Osiedle, rozbudowywane sukcesywnie do lat 80-tych. W 1964 r. otrzymały prawa miejskie. Zmieniło to wyraźnie charakter parafii. W roku 1973 oddzielono od niej Przegędzę, gdzie powstała osobna parafia.
Dziś parafia leszczyńska liczy prawie 12 tys. Parafian. Działa tu chór „Angelus”, Franciszkański Zakon Świeckich, „Caritas”, Koło Żywego Różańca, Dzieci Maryi, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Rodzina Pielgrzymkowa, Czciciele Miłosierdzia Bożego. Co roku organizowany jest Festiwal Piosenki Religijnej Kanaan i doroczna pielgrzymka na Jasną Górę. Comiesięczna Katecheza Dorosłych gromadzi coraz więcej słuchaczy.

opr. Alodia Ostroch